قسم به زیبایی ات به مستانه لبخندت به دریاوار نگاه ات به گیسوان مشکین ات به ترمه ی خونین ات به رویای دوشین ات ……………….دوشین ام قسم به ستاره ………. ستاره ها قسم به تو به تمام دختران دشت که در پایان قصه ی هزار و یکم یلدا سپیده را در آغوش خواهیم فشرد .

فاصله معنای عزیمتِ نقطه های تو بود که نه دور نه نزدیک همچون نخستین نگاه دخترکی زیبا پس از آخرین ملاقاتِ …………………..سربی داغ به هیچ کجا نو نمی شد

روزی ترنج‌های نقش‌بسته‌ی ……………….این نگاه‌های گم‌شده بر دار زیر پاها له نمی‌شوند و چارپایه‌ها تنها برای تماشای طلوع خورشید بیدار خواهند ماند .

نه اشک های خدا نه گریه مادر نه لبخند پدر من با نگاهی زاده شدم که مشکوکم می کرد به حرف حرف  ا ل ف ب ا

کنارش که می نشینم ، نمی دانم چه بنامم‌اش ، بی که خاطره‌ی خوشی در برش داشته باشم ، از نگاه سیال‌اش آرامش می‌یابم . سوختن‌ام را از کودکی با او قسمت کرده ام، شاید هنوز تکه‌هایم را نگه داشته باشد به جایی نادیدنی، ناگفتنی . گاهی لعنت‌اش می فرستم که چه آسان و آرام […]

اگر اینجا بودی ، ——عاشقت می شدم چه چشم هایی داری حتما …………چه دست هایی شاید . و چه رویای دارم هر شب حالا که نیستی * پی نوشت : دوست عزیزم » محمد اسماعیل وندی» ، شعرهایش را با دنیای مجازی و آدم های حقیقی اش به اشتراک گذاشت ، تبریک به او و […]

سرزمین بختیاری سرزمین رقص ها و رنگ ها …

تنها با جنگ جنگیدم و پاهایم یاری نکرد جا ماند جایی حوالی کوچک ترین میدان جهان حالا به دنبال تلفظ ِ حرف بعدی در جست و جوی بزرگ ترین م…   » حسین عارف زاده» *برای کودکانی که جنگ لکنتی ابدی بود برای زندگی شان * کاش نمی دیدم انسان چه می تواند با انسان […]